Ethiopisch offensief tegen Islamitische tribunalen!!!
Ethiopië maakt dezer dagen opnieuw zijn status van regionale grootmacht waar. De Ethiopische president heeft beslist om de strijd aan te gaan met de Islamitische tribunalen. Dit is een rebellenbeweging die de sharia (een islamitische wet) wil invoeren in buurland Somalië. Ethiopië (waar nog steeds een belangrijke katholiek minderheid leeft) ziet dit niet graag gebeuren en heeft nu beslist om in te grijpen en het zwakke Somalische regeringsleger bij te springen. We kunnen zeggen dat deze opmars uiterst vlot verloopt en dat de Islamitische tribunalen snel afdruipen. Dit wijst waarschijnlijk op het feit dat men nog slechts in een ontwikkelingsfase zit en zou kunnen betekenen dat het offensief zou kunnen slagen en de Islamitische tribunalen definitief uit de regio kunnen verdrijven. Dat zou alleszins een succes zijn. Onlangs bombardeerde de Ethiopische luchtmacht de luchthaven van Mogadishu en sinds gisteren is ook het grondoffensief gestart. Ethiopiërs en Somaliërs strijden zijde aan zijde en boeken veel vooruitgang. Vandaag nog zou men de stad Mogadischu bereiken. Het Ethiopisch opperbevel meent dat het beleg een dag zou kunnen duren, wat helemaal niet lang is. We zullen afwachten wat het geeft, want ondertussen is de VN ongerust dat het conflict zou kunnen uitgroeien en heel de "hoorn van Afrika" in rep en roer zou kunnen zetten. Volgens mij zal het ingrijpen van Ethiopië dit juist verhinderen en zal het een groot gevaar voor de toekomst wegnemen. De Islamitische tribunalen zullen moeten wijken en hun opleidings-en trainingskampen in Somalië zullen kunnen opgedoekt worden. Men heeft wel al gedreigd met zelfmoordaanslagen in de Ethiopische hoofdstad Abbis Abeba. Ethiopië neemt hier dus een zeker risisico, dat moet bewonderd worden. Net zoals onder keizer Haile Selassie neemt het een voortrekkersrol in de regio en stelt het een voorbeeld. Net zoals Ethiopië vroeger een stichtend land was van de Afrikaanse Unie en een voorbeeld voor vele nationale vlaggen uit het hele Afrikaanse continent.
België kan best één(gemaakt) blijven!
Er is momenteel heel wat de doen rond de nepuitzending van de RTBF omtrent de afscheuring van Vlaanderen en het einde van België. Verleden zondag betoogden zo'n driehonderdtal manifestanten -gehuld in de Belgische driekleur en luidkeels de Brabançonne zingend- voor een unitair (eengemaakt) België. Er was geen speciale organisatie die tot de betoging had opgeroepen. De initiatiefnemers spreken van een spontaan burgerinitiatief dat "hopelijk uitgroeit tot een brede burgerbeweging die de gemeenschappen verenigt". "Onze actie is gericht tegen separatisme en wil de politici duidelijk maken dat ze het communautaire opbod niet moeten verscherpen", klinkt het. Deze mening wordt ook gedeeld door de "Centrumpartij voor nationale eenheid", ook wel BUB genoemd. Zij hebben een interessante website (te vinden door op Google BUB in te geven) en trekken daarin stevig van leer tegen het federalisme en voor het unitaire België met de monarchie als garanderend instituut.
Toch kan men Leterme begrijpen wanneer hij wil gaan voor een volgende staatshervorming. Dit maakt hem geen "staatsgevaarlijk" man, wanneer de punten niet meer verscherpt worden en na de volgende staatshervorming de gemoederen bedaren. Eenheid is steeds te kiezen boven verdeeldheid. Vlaanderen en Wallonië hebben reeds verregaande aparte bevoegdheden. De Belgische staat heeft deze eisen reeds jaren geleden ingewilligd. Men moet natuurlijk ook niet teveel wensen. Vlaanderen kan voor zichzelf veel beslissen, dan wordt het stilaan tijd dat men daar vrede mee neemt en het unitaire België niet helemaal ontkleedt. Vele staten zijn door de weigering van deze autonomere eisen verloren gegaan : het beste voorbeeld is hiervan de Donaumonarchie, beter bekend als het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije. De Habsburgse keizer had gezag over vele verschillende volkeren maar weigerde hen meer autonomie te geven. Dit was een belangrijk gevolg voor het uiteenvallen van het rijk na 1918. Maar daartegenover staan landen die de autonmere eisen van deelgebieden wel steeds gerespecteerd hebben : zoals bijvoorbeeld Groot-Brittannië. Daar kunnen de verschillende etnieën perfect samenleven onder de kroon van de Windsors. Dit zou in België toch ook moeten lukken, of niet?
Dictator minder
Vandaag wordt in Chili -met een militaire plechtigheid- afscheid genomen van oud-dictator Pinochet. Zelfs na zijn dood blijft de generaal Chili verscheuren in voor-en tegenstanders.
Pinochet kwam in 1973 aan de macht na een coup tegen de linkse president Allende. Tijdens de bestorming van het presidentieel paleis werd president Allende gedood. Generaal Pinochet ontpopte zich snel tot de sterke man in Chili. Gesteund door Amerika herstelde de Chileense economie zich na de machtsovername door Pinochet.
De Amerikanen steunden generaal Pinochet omdat zij hem zagen als een verzekering tegen het linkse gevaar in Zuid-Amerika. Pinochet was dan ook lid van 'Operatie Condor', opgericht ter uitschakeling van de linkse oppositie in Zuid-Amerika. Tijdens zijn bewind werden waarschijnlijk 4000 tegenstanders gedood. In 1988 wou Pinochet via een referendum nog een aantal jaren aanblijven. Toch sprak de bevolking zich tegen hem uit. In 1990 zou hij de macht doorgeven, maar hij werd senator voor het leven (zodat hij onschendbaarheid genoot) en bleef tot in 1997 opperbevelhebber van de strijdkrachten zodat hij haast onaantastbaar was. Tijdens een verblijf in Londen werd hij onverachts gearresteerd en wou een Spaanse onderzoeksrechter hem berechten. Onder druk van de gewezen Britse premier Thatcher werd Pinochet echter vrijgelaten en te ziek bevonden om te worden berecht. Pinochet was een goede vriend van Thatcher en hij was haar trouwe bondgenoot tijdens de Falklandoorlog.
Door zijn dood ontsnapt hij nu aan een weredlijk proces. Tegenstanders moeten zich troosten met de gedachte dat hij nu de eeuwige rechter zal moeten trotseren.