België kan best één(gemaakt) blijven!

Er is momenteel heel wat de doen rond de nepuitzending van de RTBF omtrent de afscheuring van Vlaanderen en het einde van België. Verleden zondag betoogden zo'n driehonderdtal manifestanten -gehuld in de Belgische driekleur en luidkeels de Brabançonne zingend- voor een unitair (eengemaakt) België. Er was geen speciale organisatie die tot de betoging had opgeroepen. De initiatiefnemers spreken van een spontaan burgerinitiatief dat "hopelijk uitgroeit tot een brede burgerbeweging die de gemeenschappen verenigt". "Onze actie is gericht tegen separatisme en wil de politici duidelijk maken dat ze het communautaire opbod niet moeten verscherpen", klinkt het. Deze mening wordt ook gedeeld door de "Centrumpartij voor nationale eenheid", ook wel BUB genoemd. Zij hebben een interessante website (te vinden door op Google BUB in te geven) en trekken daarin stevig van leer tegen het federalisme en voor het unitaire België met de monarchie als garanderend instituut.

Toch kan men Leterme begrijpen wanneer hij wil gaan voor een volgende staatshervorming. Dit maakt hem geen "staatsgevaarlijk" man, wanneer de punten niet meer verscherpt worden en na de volgende staatshervorming de gemoederen bedaren. Eenheid is steeds te kiezen boven verdeeldheid. Vlaanderen en Wallonië hebben reeds verregaande aparte bevoegdheden. De Belgische staat heeft deze eisen reeds jaren geleden ingewilligd. Men moet natuurlijk ook niet teveel wensen. Vlaanderen kan voor zichzelf veel beslissen, dan wordt het stilaan tijd dat men daar vrede mee neemt en het unitaire België niet helemaal ontkleedt. Vele staten zijn door de weigering van deze autonomere eisen verloren gegaan : het beste voorbeeld is hiervan de Donaumonarchie, beter bekend als het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije. De Habsburgse keizer had gezag over vele verschillende volkeren maar weigerde hen meer autonomie te geven. Dit was een belangrijk gevolg voor het uiteenvallen van het rijk na 1918. Maar daartegenover staan landen die de autonmere eisen van deelgebieden wel steeds gerespecteerd hebben : zoals bijvoorbeeld Groot-Brittannië. Daar kunnen de verschillende etnieën perfect samenleven onder de kroon van de Windsors. Dit zou in België toch ook moeten lukken, of niet?