Architecten aan de macht!!

De hele wereld is in bewondering voor de Spaanse bouwkundige hoogstandjes. Het Spaanse vorstenpaar had het onlangs zeer druk met het lintjesknippen. Eerst mocht het de Agbartoren in Barcelona inwijden, enkele dagen later het Reina Sofia Museum in Madrid. Vorige week stond het nieuwe Kunstpaleis van Valencia op het programma. De Voeter vertoeft momenteel in Valencia en tijdens ons bezoek hebben we dit gebouw ook bezocht, echt prachtig!!!!! Dit zijn de gebouwen waarvoor de hele wereld in bewondering staat. Spanje begrijpt als geen ander land de macht van een architect en het belang van een groot bouwkundig symbool. Het lijkt wel of het koninkrijk Spanje in die hoedinigheid wil terugkeren tot in de zestiende eeuw, toen Spanje onder Filips II van Habsburg de grootmacht bij uitstek was. Hij heerste over een land waar de zon nooit onder ging.

Een kwarteeuw geleden schonk de Spaanse koning Juan-Carlos (de machtigste monarch in Europa) de oude bedding van de Turia aan de stad Valencia. Tijdens ons bezoek hebben we hier ook doorgewandeld "El jardin del Turia". Sinds de rivier na de catastrofale overstromingen van 1957 in een ruime boog om de stad was omgeleid, had die geen functie meer. Zo moeilijk was de omleiding overigens niet, want de Turia staat voor het grootste deel van het jaar droog, zoals zovele rivieren in Spanje. In de oude bedding die langs de binnenstad scheert, zagen beleidsvoerders aanvankelijk een autostrade, maar onder volksprotest zagen ze van dat plan af. De acht kilometer lange en 200 meter brede strook zou veranderen in een gigantisch stadspark. In een eerste fase liet men de bewoners wild aanplanten, maar in 1981 mocht de gereputeerde architect Ricardo Bofill twee sectoren fatsoeneren. Hij bedacht zuilenrijen en fonteinen (hebben we duidelijk kunnen zien tijdens ons bezoek) en liet in het hart appelsien-en olijfbomen aanplanten. Het geheel werd bekroond met een concertzaal in de vorm van een serre. Na Bofill hapte de stad naar adem, maar vanaf 2000 was er geld om een nog veel ambitieuzer project op te zetten. Santiago Calatrava, een lokale architect-ingenieur die beroemd geworden was met een bureau in Zürich, tekende op de benedenloop van de verdwenen rivier de 'Stad van de wetenschappen en de kunsten'. Jaar na jaar verschenen er hallucinante gebouwen zoals de cinemazaal Hemisferic (kei schow), het superaquarium Oceanografic, het oneindige wetenschapsmuseum Principe Felipe. En passant bouwde Calatrava ook twee spektakelbruggen. Slotakkoord werd het Kunstpaleis dat zopas openging, een gigantische oogbal in zijn kas, met een slanke wenkbrauw als dak, verankerd aan één enkel punt.
De stad van Caltrava groeide in vijf jaar tijd uit tot de toeristische trekpleister van de regio en overvleugelde moeiteloos de kathedraal en andere historische monumenten. Maar ook urbanistisch bleek de inplanting een succes. Rond de museumgebouwen, op de terreinen van een voormalige sloppenwijk, verrees een wijk met blitse woontorens. De projectontwikkelaars verdienden goed aan hun flats, maar ze hadden wel mee de ideeën van Calatrava gefinancierd. Ook in Bilbao en Barcelona werden de laatste jaren veel architecturale wonderen neergepoot!!!

Leid(st)er zijn is/lijkt een risicoberoep!!

De laatste tijd komt de verantwoordelijkheid van de jeugdbewegingen vaak in het nieuws, meestal op tragische wijze. Zo was er het verkeersongeluk met een scoutsgroep in de Ardennen, een jammerlijk ongeluk in een Brussels zwembad en nu wederom een voorval bij de pluralistische scoutsafdeling FOS. Deze zaken brengen de grote verantwoordelijkheden van de vrijwilligers in de verenigingen sterk onder de aandacht. In de voorgaande gevallen werden zij allemaal-hetzij symbolisch-veroordeeld, toch weegt de hele gang van zaken van zulks proces zwaar op de persoon en leidt dit vaak tot psychische problemen. FOS dreigt door dit proces zelfs failliet te gaan, aangezien de schadeclaim veel hoger zal liggen dan het bedrag waarvoor zij verzekerd waren. De leid(st)ers benadrukken dat zij steeds zo voorzichtig mogelijk trachten te zijn en dat er ook opleidingscursussen en EHBO-cursussen bestaan. Kortom zij doen hun best, meer kan men niet doen. Ook zij zijn maar mensen die vrijwillig de verantwoordelijkheden op zich nemen-die trouwens niet altijd even simpel zijn. Dit beseft duidelijk ook onze minister van Jeugd. Anciaux zal alles in het werk stellen om ervoor te zorgen dat de FOS zal kunnen blijven bestaan door hun lokalen en gronden te vrijwaren. Ook de andere jeugdbewegingen (waaronder de chiro) zijn door dit voorval op hun hoede en zijn ongerust. Zij hebben de minister gevraagd te zorgen voor betere, efficiëntere verzekeringen en om de aansprakelijkheid van de jeugdbeweging te verlichten. Anders vrezen zij voor het vrijwilligerswerk in het algemeen. Wie zal dit alles nog op zich nemen wanneer hij of zij een te groot risico neemt of loopt. De minister is alvast overtuigd om de enorme druk op het vrijwilligerswerk/jeugdwerk te verlichten!! Via deze maatregelen zal hij de jeugdbewegingen beter beschermen en het jonge enthousiasme van de leid(st)ers blijven stimuleren.