Monster in Loch Ness??

Het meer van Loch Ness in Schotland is een zeer mysterieuze plaats, het meer is 38,6 kilometer lang en 1,6 kilometer breed. Rond het meer zijn hoge heuvels te vinden van 500 tot 800 meter, die vaak onder de waterspiegel uitmonden in grotten. Het water is zeer troebel door de turf waardoor het zicht wordt beperkt tot de afstand van een meter. Vroeger maakte het meer deel uit van de Atlantische Oceaan, totdat het door aardbevingen werd afgescheurd en werd omgevormd tot een meer. Het meer is maarliefst 296 meter diep, dat is dieper dan de Noordzee en vaak wordt het bedekt met mistbanken.
Hoewel de temperatuur van het water laag is, geeft het in de winter toch een grote hoeveelheid warmte af. Het meer bevriest ook nooit en het bevat een enorme hoeveelheid aan vette zalm en paling, zeker en vast genoeg om grote waterbeesten te voeden.

Het meer is natuurlijk wereldberoemd geworden door zijn vermeende bewoner : het monster van Loch Ness. Hoewel er vele valse bewijzen en foto's zijn opgedoken, toch zijn er andere stellingen en bewijzen dat er in het meer van Loch Ness iets (een onbekend beest) zou huizen. Doorheen de jaren werden er verschillende waarnemingen gedaan. Het begon al in 565, in de negentiende eeuw werd het monster vaker gezien. Maar pas in 1933 werd het monster voorpaginanieuws. In dat jaar werd er rond het meer een weg aangelegd en sindsdien werd het monster verschillende keren gezien. Bij de aanleg van deze weg werden ook explosieven gebruikt, waardoor de rust van het monster verstoord werd. De man die jarenlang waterschout van het meer was, heeft het monster in zijn carrière 18 keer gezien, maar slaagde er nooit in een foto te maken omdat het monster nooit lang boven water blijft. Anderen hebben wel foto's genomen, sommigen hiervan bleken vals te zijn. Maar in de jaren 70 filmde een aandachtig persoon een bewegend object in het meer. Deze beelden werden vakkundig onderzocht en men bevestigde de echtheid ervan, vele foto's en beelden werden ook onderzocht door de NASA. Deze beelden gingen de wereld rond en in de jaren die volgden kwamen verschillende expedities naar Loch Ness. De bekendste expeditie was deze in 1987, genaamd Operation Deep Scan. Dagenlang werd het meer afgescand met tientallen bootjes uitgerust met sonarapparatuur. De eerste dagen bleef dit zonder resultaat, maar op de vierde dag ontdekten de wetenschappers drie bewegende niet-identificeerbare objecten, in lengte variërend van 3,50 tot 4,60 meter.

De stelling van de wetenschappers die in het fenomeen geloven klinkt als volgt : zij zijn er van overtuigd dat ten tijde van de laatste ijstijd het meer van Loch Ness werd afgesloten van de Atlantische Oceaan waardoor een groepje waterdinosauriërs (Plesiosaurus) ingesloten raakten. Zij zouden zich hebben voortgeplant tot op de huidige dag. De Plesiosaurus is een reptiel en moet dus geregeld boven komen om te ademen. Dit kan door boven water te komen of door te huizen in een van de onderwatergrotten. In deze onderwatergrotten zou de Plesiosaurus dan ook zijn eieren leggen. De skeletten van de overleden dieren zouden tot op de bodem gezonken zijn en daar zijn bedekt door grote hoeveelheden slib zodat zij niet naar boven drijven. Andere wetenschappers zeggen dan weer dat het gaat om een nog onbekende diersoort of om een diersoort waarvan men dacht dat ze al lang was uitgestorven. Zij baseren zich op enkele wetenschappelijke bewijzen, het zou dus goed mogelijk zijn dat er in Loch Ness nog een prehistorisch dier leeft. Al is het voor de hedendaagse mens moeilijk om dit te geloven, dit wordt nog in de hand gewerkt door grappenmakers en bedriegers.
Misschien komen er in de toekomst nog meerdere onderzoeken, zodat we meer aanwijzingen krijgen ivm het monster. Maar onderzoek kost veel geld en het meer is nu niet meteen een van de makkelijkste onderzoekterreinen....

.